به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی کمیته امداد، ایجاد زمینه اشتغال و خودکفایی از رویکردهای مهم و اساسی این نهاد است که علاوه‌بر خانواده‌های تحت حمایت، افراد غیرتحت حمایت نیز می‌توانند از این خدمت با دریافت تسهیلات بهره‌مند شوند. در ادامه روایت یکی از کارآفرینان استان را که با دریافت تسهیلات از کمیته امداد موفق به ایجاد زمینه اشتغال خود و چند نفر دیگر شده است را می‌خوانیم. پیچیدیم در جاده فرعی، تا چشم کار می‌کرد تکه زمین‌های سبز و قهوه‌ای بود. از ماشین که پیاده شدیم بوی خاک و علف همراه با سرمای هوا پیچدی توی سرمان، صدای ماشین‌ها(مخصوص برداشت محصول) و تراکتورها نمی‌گذاشت صدایمان به کسی برسد. فصل برداشت محصول دست‌ها، زبان کشاورزان می‌شود. از دور برایمان دست تکان می‎‌دهد که یعنی سلام، خوش آمدید و شاید هم کمی صبر کنید تا بیایم. سگ سیاهی سمتمان می‌آید. دو تایی هم روی زمین دراز کشیده‌اند. چوپان با زبان دست و سر بهمان می‌فهماند که بی‌آزارند. سگ سیاه چند قدم مانده به ما، مثل آن دوتای دیگر روی زمین دراز می‌کشد. گله گوسفند باقی‌مانده محصولات کشاورزی را میخورند. ما هم دوربین به دست ایستاده‌ایم به تماشای این تابلوی نقاشی. کمیته امداد: از خودتان بگویید؟ مجری طرح اشتغال: بنده از اهالی روستا هستم و مدرک تحصیلی‌ام کارشناسی ارشد است. چند سالی تلاش کردم که در رشته تحصیلی‌ام کار کنم، در آزمون استخدامی خیلی از سازمان‌ها شرکت کردم ولی موفق نشدم. چند سالی هم در آژانس تاکسی تلفنی کار می‌کردم. تا اینکه سال گذشته با پیشنهاد یکی از دوستانم تصمیم به کشت چغندر قند گرفتم. کمیته امداد: تسهیلات اشتغال کمیته امداد برایتان راه‌گشا بود؟ مجری طرح اشتغال: نه خودم و نه پدر و مادرم تحت پوشش نبودند اما با توجه به تبلیغاتی که درباره پرداخت تسهیلات اشتغال از طرف کمیته امداد شنیده بودم به اداره امداد منطقه یک شهرکرد مراجعه کردم. طرح اشتغالم را برای کارشناسان مربوطه توضیح دادم. پس از تأیید جهت بازرسی آمدند که خدا را شکر همه کارها به خوبی پیش رفت. بعد هم که به بانک معرفی شدم و 100 میلیون تومان وام دریافت کردم. با مبلغ وام توانستم بخشی از هزینه‌ها را پرداخت کنم. اکنون نیز در حال برداشت محصول هستم. کمیته امداد: چرا کشاورزی را انتخاب کردید؟ با خودم فکر می‌کردم باید کاری را شروع کنم که نه تنها خودم بلکه دیگران هم بتوانند در کنارم امرار معاش کنند. چند روز پیش دخترم صحبتی کرد که تمام خستگی این مدت را فراموش کردم. داشت کیک می‌خورد، گفت "بابا شکر این کیک‌ها را هم شما تولید می‌کنید" این جمله خیلی برایم ارزشمند بود. درست است در این مسیر با سختی‌های زیادی مواجه هستم اما حس خوبی پیدا کردم. اینکه کاری برای جامعه انجام می‌دهم. انتهای پیام